Het programma was een schot in de roos!

Vorig jaar oktober besloten wij dat we in 2024 met ons gezin (Marije, Peter, Lars en Carlijn) een grote reis wilden gaan maken. We hadden ook al min of meer besloten dat we naar het continent Afrika wilden. Welk land? Daar hadden we nog geen idee van. Na wat rondgezocht te hebben op internet en een aantal belletjes kwamen wij in contact met Droomreis Tanzania. We kwamen in contact met Wilma en op 6 november zat Wilma bij ons thuis aan de tafel om te horen wat onze plannen en wensen waren. En dat ze heel goed naar ons luisterde en goed aanvoelde wat wij graag wilden bleek wel toen ze met een uitgewerkt reisvoorstel kwam. Niet alleen de (online) omgeving waar ze onze droomreis in klaar had gezet zag er goed uit ook het programma dat ze voorstelde was een schot in de roos. Het duurde dan ook niet lang voordat we tegen Wilma zeiden: regel het maar!

En dan begint het uitkijken naar de reis… en het uitvoeren van de juiste voorbereidingen. Ook daarbij werden we van A tot Z begeleid door Droomreis Tanzania. De documenten die je moet regelen, de vaccinaties die geregeld moeten worden, spullen die wel/ niet handig zijn om mee te nemen enz… Zeker als je voor een eerste keer zo’n reis gaat maken is het heel fijn dat je hier goed bij geholpen wordt.

En dan is het 17 juli: de dag van vertrek. Om half 8 ’s ochtends stapten we in het vliegtuig, om na 9 uur vliegen te landen op Kilimanjaro airport. Na een korte rit kwamen we aan bij Airport Planet Lodge en konden we in ons kingsize-bed bijkomen van de reis.

De Maasai

Donderdagochtend na een uitgebreid ontbijt zijn we in de auto gestapt, op weg naar onze eerste bestemming. We zagen nu ook voor het eerst Tanzania bij licht. Wat een verschil dan met Nederland! Best wel veel groen, veel geiten en koeien. Geen hoogbouw, maar houten huisjes. Smeulende vuurtjes. Mensen in kapotte kleding. Winkeltjes en bedrijfjes langs de weg. En alles in het zwarte zand. De weg was wel geasfalteerd, dus dat reed wel prima. Maar voordat we bij onze bestemming waren, moesten we eerst de weg in de middle of nowhere zien te vinden.

Na een mooie rit kwamen we aan bij de Maasai lodge. Onze eerste bestemming. We werden met zang en dans welkom geheten en moesten zelf ook in de rij gaan staan. Dat was voor ons, nuchtere Hollanders, wel even schakelen. Na een ontvangst en wat uitleg werden we naar onze lodge gebracht. Aan het eind van de dag stond onze Maasai-gids klaar om ons naar een echt Maasai-familie te brengen. Dat bleken 2 lemen hutten te zijn waar 2 vrouwen met hun kinderen woonden. Een heel andere wereld dan wij gewend zijn. Vrouwen slapen apart van de mannen, zorgen voor het huis en de kinderen en de jongens/ mannen zijn met het vee op pad. Na het bezoek aan deze familie liepen we terug naar onze lodge want het was tijd voor de Maasai BBQ. En ook die is echt anders dan wij gewend zijn 😉.

Na een heerlijk ontbijt hebben we de volgende ochtend een lange wandeling gemaakt in het landschap rondom de Kilimanjaro. Onze gids gaf bij aanvang aan dat er een kans is dat we wilde dieren gaan zien en na zo’n uur wandelen was het bingo: Een zebra! In de verte dat wel. Met onze verrekijker was echter duidelijk te zien dat er niet één maar meerdere zebra’s aan het grazen waren in het prachtige landschap. We wandelen nog een stukje verder en terwijl we uitleg krijgen over het landschap, de planten en de kruiden zien we overal om ons heen zebra’s en gazelle’s lopen. De verrekijker hebben we niet meer nodig want de beesten lopen op een paar meter afstand. Onze gids is nog niet tevreden en wandelt rustig door. Hij speurt met het blote oog beter dan wij met de verrekijker… en jawel hoor: daar zijn de gnoes. Terwijl onze gids van alles over planten en tradities verteld zien we ineens een kop boven het bladerdak uitsteken. Een giraffe! We lopen er rustig naar toe. Dan zien we er nog 1. En daar komt er nog 1 aan! Wauw, wat een grote, elegante dieren. Uiteindelijk hebben we 4 uur gelopen en kunnen we gelijk voor de lunch aanschuiven. ’s Avonds leren we speerwerpen, zien we verschillende dansen en genieten we van het eten dat voor ons klaar staat.

Lake Duluti

Het was heel bijzonder om bij de Maasai te mogen zijn. Nadat we hebben ontbeten en onze tassen hebben gepakt, is het tijd om te gaan. We gaan naar het Duluti kratermeer. We stappen in onze jeep. Wat een genot, deze auto is gemaakt voor de slechte wegen! Onderweg is er weer van alles te zien. Volgepakte busjes. Kippen achterop de motor, zelfs een kalfje. We gaan van een droog gebied naar een nat gebied. Het is een stuk groener en er zijn bergen met wijngaarden. Aangekomen bij het meer stappen we in de kano en maken we een prachtig tocht over het meer. Rond het meer zitten meer dan 120 soorten vogels. We hebben ze niet alle 120 gespot maar genoeg om ook nu weer te kunnen stellen dat het echt fantastisch is hier! Daarna rijden we door naar de lodge die wordt gerund door voormalig straatkinderen die zijn opgeleid door het Watoto Foundation. Onderweg komen we nog wat aapjes in de bomen tegen. Lucas (onze vaste gids) legt uit dat de steeds hardere regenbuien hier steeds meer een probleem worden. Ook hier is de klimaatverandering merkbaar. De lodge was een tijd niet bereikbaar, omdat de weg was weggespoeld. Er is nu een nieuwe weg aangelegd, maar het is maar goed dat we onze gordel om hebben 😊. We rijden steeds verder het achterland in. Dan komen we bij onze lodge aan. Wat een rust, vergeleken bij de stad! Wat een heerlijke lodge treffen we hier aan. Hier kunnen we wel 2 nachten blijven!

Rijstvelden en Watoto foundation

Na een heerlijke nacht staan we op tijd op. Uitslapen zit er niet bij, deze vakantie. Na het ontbijt met een schitterend uitzicht gaan we met de jeep op weg naar de rijstvelden. Onze gids deze dag is een oud-leerling van de Watoto-foundation. Nu werkt hij als chauffeur voor Kiboko lodge. Aangekomen bij de rijstvelden gaan we over smalle, soms modderige paadjes en springen we over de beekjes. Zullen we droge voeten houden? Hij laat ons de verschillende leeftijden van de plantjes zien en legt uit wat er nodig is om uiteindelijk die rijstkorrel op ons bordje te krijgen.

Daarna gaan we op weg naar de Watoto Foundation. Hier wonen zo’n 64 voormalig straatjongens tussen 13 en 18 jaar. Zij slapen hier en gaan naar de lagere school. Daarnaast worden ze opgeleid tot elektricien, lasser, kok, timmerman, boer of metselaar. Ze hebben eigen werkplaatsen en dieren waar ze voor zorgen. Deze foundation is opgezet door een Nederlandse man en nog steeds komen er veel donaties uit Nederland. Dit was te zien aan de namen van de varkens die er rondliepen. Er was er 1 die ‘skatje’ heette, 😂. Indrukwekkende verhalen en voor zowel ons als onze kinderen een aantal momenten dat je even moest slikken om hetgeen je hoorde en zag…

We gaan weer terug richting de lodge, eten ’s avonds heerlijk en kruipen weer voldaan in ons bed. Morgen een lange dag in de auto.

Tarangire National Parc

Vandaag komt Lucas ons weer op halen om naar Tarangire national Parc te gaan. We moeten een eindje rijden, o.a door de stad Arusha. We komen weer langs vele marktjes en door dorpjes. Genoeg te kijken dus. Aangekomen in Arusha zien we een stad die al veel verder ontwikkeld is. We rijden verder en zien het landschap van groene, bergachtige bossen veranderen in een droge, kale vlakte. Hier wonen weer vooral Maasai-families die met de koeien, ezels en geiten langs de weg lopen. Aan het eind van de ochtend komen we aan bij Tarangire parc. Eerst rijden we nog veel tussen andere auto’s, maar omdat wij in het park blijven slapen, kunnen we dieper het park in rijden. We zien van allerlei dieren. Hoogtepunt is een leeuwin die voor onze auto de weg over steekt. Verder zien we zebra’s, giraffen, struisvogels, gnoe’s, waterbuffels en vooral olifanten. Het park wordt ook wel ‘Elephants Paradise’ genoemd. Het is verder bekend om de vele Baobab bomen. Moe, maar voldaan komen we aan het eind van de dag aan bij het kamp. We slapen in een luxe safaritent met eigen sanitair. Als we willen douchen, maken ze 20 liter water voor je warm. Dit gebeurt allemaal op zonne-energie. Na een heerlijk buffetje met uitzicht op de savanne gaan we, onder begeleiding, naar onze tent. Midden in de nacht schrikken we wakker van luid gebrul. We snappen nu gelijk waarom we in de tent moeten blijven!

Tarangire en Silale moeras

De 2de dag in Tarangire park. Uitslapen is er niet bij, want we moeten om half 7 ontbijten. ‘s Ochtends vroeg en einde van de dag zijn de dieren namelijk het meest actief. Daarom gaan we vandaag de ochtend op safari en komen we met de lunch terug om aan het eind van de dag nog een keer te gaan. We zijn nog geen 500 meter op weg of we zien beweging in het gras. Een groep leeuwinnen met welpen komen naar de weg gelopen. Ondertussen oefenen de welpen alvast hoe je moet jagen op de hoenders die op de grond lopen. Dit is een goed begin van de ochtend! We rijden langs het Silale moeras om te kijken of er dieren zijn die we nog niet hebben gezien. Het is hier een stuk groener door al het water. Onderweg komen we weer van alles tegen. Een dikke rotspython, agame’s, varanen en heel veel soorten vogels. Het begint nu al een stukje warmer te worden, dus het is fijn dat we ‘s middags even kunnen relaxen. Om 4 uur stappen we weer in de jeep om nu een ander stuk van Tarangire te bekijken. En net als we bijna weer bij het kamp zijn, zien we een leeuwin door het gras sluipen.

Mto wa Mbu

Het is tijd om afscheid te nemen van ons camp in Tarangire want we gaan op weg naar Karatu. Onderweg doen we wat activiteiten. We stoppen in Mto wa Mbu. Er staat hier een mountainbiketocht op het programma. We gaan naar een bananenplantage en de lokale markt. Eerst even fietsen en helmen uitzoeken. De fietsen die wij krijgen hebben er al de nodige kilometers opzitten, maar ze functioneren nog. We krijgen een one-size-fits-all helm en gaan met de gids onderweg. We komen aan bij onze eerste stop en krijgen uitleg over de bananenplantages. Daarna gaan we door naar kampje waar mannen, van hout verschillende decoratie-artikelen maken. Ze zijn gevlucht uit Mozambique en wonen nu in Tanzania. We krijgen uitleg over de soorten hout en uiteraard mag een bezoekje aan de winkel niet ontbreken. Dan fietsen we naar een ander hutje en krijgen we het verhaal van bananenbier te horen. Hoe het gemaakt wordt en wanneer het gedronken wordt. En we proeven natuurlijk ook even. Op naar de koffiebonenplantages. Na een leerzame rondleiding drinken we daar wel het allerlekkerste bakje koffie van Tanzania.

Tijd om weer richting de lodge te gaan. Maar niet voordat we het bijgelegen weeshuis bezocht hebben. De meegebrachte kleding en schoolspullen werden met een gulle lach aangenomen!

Ngorongoro krater en Ndutu

Vandaag gaan we naar de Ngorongoro krater. Hier kun je de big five compleet maken omdat hier zwarte neushoorns leven. En die spotten we! Verder leven zo’n beetje alle grote dieren in de krater behalve de giraffe.  We rijden de krater verder in. Er zijn maar een paar wegen, dus je komt ook in de krater vaak auto’s tegen. Als we de krater in rijden zien we veel auto’s bij elkaar staan. Wij sluiten ook aan en zien een aantal leeuwinnen lopen. Ze zijn op zoek naar een prooi. Nadat ze langs onze auto zijn gelopen, rijden we weer verder. We zien verschillende ‘nieuwe’ dieren en deze lopen vaak in grote groepen bij elkaar. Dat maakt het vooral bijzonder in de krater. We rijden naar een meertje, waar we onze lunchbox opeten. Daarna rijden we door naar een mooi tented camp. We komen door het gebied dat de ‘kraamkamer’ van Tanzania genoemd wordt. Tijdens de Grote trek worden hier alle jonge zebra’s en gnoe’s geboren. De enige overblijfselen die wij zien zijn veel skeletten en botten van de dieren die het niet hebben gered. We spotten nog een hyena en komen dan aan bij een hele mooie lodge gelegen aan een meer. Rond het terras lopen apen en impala’s. Het toppunt is de buitendouche bij de lodge! Natuurlijk maken we daar allemaal gebruik van. Na een goed diner duiken we weer snel onder de klamboe in ons bed.

Centraal Serengeti

Met een stralend zonnetje en de dikdiks die voor ons terras langs lopen starten we de dag. Vandaag gaan we naar de Serengeti. Het is hier ‘s ochtends al erg warm. Bij de ‘officiële’ ingang is het erg druk maar Lucas slaat al snel een zijweg in, weg van de hoofdweg. Al snel komen we een groep leeuwinnen tegen met jonge leeuwen. Hoe verder we het park in gaan, hoe groener het wordt. We eindigen in een tentenkamp midden in de Serengeti, met een waanzinnig uitzicht op een heuvel waar we veel dieren zien lopen. Hier blijven we 1 nacht, morgen trekken we naar het noorden van de Serengeti.

Noord- Serengeti

Vandaag trekken we naar het noorden om te kijken of we de ‘grote migratie’ kunnen zien. We gaan naar de Mara-rivier. In de omgeving eromheen zien we hele grote groepen gnoes en zebra’s. Het zijn er duizenden. Zover je kan kijken zie je zwarte stipjes. Onderweg komen we langs mooie riviertjes en meertjes. En dan stopt de auto er ineens mee. Maar onze superheld Lucas, zoals Lars en Carlijn hem noemen, ziet al snel het probleem en repareert de auto ter plekke. Lucas heeft Lars beloofd dat hij krokodillen zou gaan zien, dus op naar de rivier. Daar zien we ze liggen hoor! Eerst nog wat verder weg, maar dan ligt er ineens 1 vlak naast de auto in de bosjes. Wat een beest! Die wil je niet tegen komen tijdens het zwemmen. We komen laat in de middag aan in het tentenkamp en nadat we het stof van ons af hebben gespoeld en een muzikaal diner hebben gehad, kruipen we snel in bed. Morgen weer vroeg op pad.

Serengeti

De laatste dag op safari in Tanzania. We gaan al vroeg op pad. Als we net onderweg zijn zien we een grote groep gnoes lopen. Het lijkt erop dat ze naar de rivier gaan. We rijden er naar toe om te kijken wat ze gaan doen. Lucas verwacht dat ze de rivier gaan oversteken. Dit kan wel een tijd duren, maar daar willen we wel op wachten. Stukje voor stukje lopen ze dichter naar de rivier toe. Ondertussen komen er al meer jeeps rond de groep staan. Even lijkt het erop dat ze over gaan steken, maar ze lopen toch door. Zo gaat het nog een paar keer. We zijn allang niet meer de enigen die staan te wachten. De aankomende uren bestaan vooral uit wachten, stukje doorrijden en weer wachten. Dan nemen ze ineens een aanloop en lijkt het erop dat ze toch gaan oversteken. Een stofwolk stijgt op, ze gaan allemaal in een rij achter elkaar aan rennen. Dan blijven ze toch ineens stil staan. Er ligt een grote krokodil op de rivierbedding. Nadat er nog een tijd wat gnoes bij de rand hebben getwijfeld om over te steken, trekken ze zich terug in de bossen. Helaas hebben we de oversteek niet kunnen zien, maar ja, de natuur kan je niet sturen. We rijden rustig terug naar het kamp en genieten van de laatste avond in Tanzania.

Het waren hele mooie, bijzondere dagen!

Bijkomen op Zanzibar

Zo’n safari is best intensief, zeker voor onze kinderen van 9 en 13. We keken inmiddels dus ook wel uit naar de afsluiting van onze reis: een paar dagen Zanzibar. Heerlijk met de voetjes in het zand of in de zee bijkomen en nagenieten van werkelijk waar: EEN DROOMREIS!

fam. Noorderijk – juli 2024