Zo maar een dag uit een door Droomreis Tanzania perfect georganiseerde 14-daagse reis door de wildparken van Tanzania!
Vandaag om 9.00 uur met Fay -onze onvergetelijke gids- op weg naar de Masai in Longido. Vertrokken uit Arusha met ‘een verharde hoofdweg’, en daarna zandwegen met gaten. Goed voor mensen die wat af willen vallen. Heb je geen sportschool meer nodig! Langs de weg allemaal zelfbouw winkeltjes en bedrijfjes en veel bromfiets taxi’s. Kortom een wirwar van bont gekleurde mensen die allemaal proberen wat te verdienen. Van meubelmaker, kapsalon, auto monteur enz.; onder omstandigheden die in het rijke west Europa niet mogelijk zijn. Tanzania heeft volgens onze gids 40 miljoen inwoners waarvan 35 miljoen werkloos! Daarvan hebben er een paar miljoen mogelijkheden gevonden om toch nog wat te verdienen.
Aangekomen in het Masai dorp worden we eerst ontvangen door de chief die ons vertelde hoe we ons het beste konden gedragen, zoals niet rennen en gewoon de mensen in hun doen laten. Onderweg hadden we in een winkeltje van 4m2 wat meel, suiker en rijst gekocht om aan de Masai familie te geven die ons wilde ontvangen Door het dorpshoofd welkom geheten en aan zijn vrouw en kinderen voorgesteld. Later hoorden we dat alle vrouwen en kinderen van hem waren! Dit is voor de Masai heel normaal; als je maar genoeg koeien hebt en ze kunt onderhouden. Veel hebben ze ook niet nodig, gezien de hut gebouwd van gebogen takken en wanden van koeienpoep gemengd met stro. Het hutje was zo’n 2m2 groot in de vorm van een iglo. Gebukt zijn we er in geweest en binnen was het op een oliepitje na stikdonker. In het midden brandde een kampvuurtje wat dag en nacht aan gehouden werd. Overdag om te koken en ’s nachts voor de warmte. We hebben geen rookafvoer gezien! Binnen waren veel vliegen. Toen we weer buiten kwamen trok de plaatselijke gids zijn overhemd uit en plukte de luizen er uit. Wij hebben dat uit respect voor de Masai pas gedaan bij terugkomst in onze lodge, en er maar één gevonden.
Daarna werden we uitgenodigd om samen met de hele familie in de schaduw onder een boom thee te drinken. De mamma Masai ging naar het hutje om op het kampvuurtje thee te zetten van water waar de koeien ook van dronken. Even later kregen we een mok thee met veel suiker en geitenmelk met op de rand vliegen die fanatiek bezig waren om hun portie suiker binnen te halen. We keken wel even Fay onze gids aan, van gaat dat wel goed? Het is gekookt zei hij lachend! We hebben er gelukkig geen last van gehad. Erger vond ik dat die schatjes van kinderen ze op hun mondjes hadden zitten. Ik mocht wat filmpjes maken en heb de kindertjes hun eigen filmpje laten zien. Dat was mooi! Gelijk een hele kinderschare om je heen en maar lachen! Een heel klein mannetje, ik schat een jaar of 3 hield mijn hand vast, heel bedeesd maar dorst me niet aan te kijken ondanks alle grappen en grollen om het ventje te ontdooien. Na veel schitterende plaatjes te hebben geschoten en met veel handen schudden en wat kralen gekocht te hebben namen we afscheid van een trots volk met hun al duizenden jaren dezelfde levenswijze. We hebben ons er over verbaasd, dat er nog zoveel Masai mensen zijn, je kwam ze overal tegen in het Ndutu park en de Ngorongoro krater. En ze leven al meer dan 100 jaar tussen het wild en het wild heeft ze geaccepteerd en de Masai het wild. Die doen elkaar dus niets! Behalve dat ze wel eens een koe missen. Vlees en melk zijn hun hoofd voedsel. Daarnaast veel geiten, ezels en ja zelfs kamelen. Ze verbouwen maïs, kool en wat andere groenten. Dus eten is er genoeg!
Nogmaals veel dank aan Fay en Desiree en natuurlijk Wilma voor prachtige op maat gemaakte reis!
